مولفه های امنیتی تعامل گرایانه در منطقه خلیج فارس(مورد بررسی بحرین بعد از 2011)

مولفه های تعامل گرایانه دوسوی منطق? خلیج فارس پس از تهاجم 2003 آمریکا به عراق وسلسله تحولات پی در پی منطقه ای از جمله جنگ 2005 حزب الله و2009 حماس با اسرائیل و خاص تهاجم و مداخله نظامی 2011 عربستان سعودی به بحرین بهم خورده است. به عبارت دیگر شاخص های تعامل گرایانه امنیتی می بایست مبتنی بر اعتماد سازی دفاعی- امنیتی و سیاسی، تنش زدایی و حسن همجواری بین دوسوی منطقه خلیج فارس و بخصوص جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی باشد، که تاکنون به شکل بی اعتمادی، تشنج و مناقشه درآمده و دو اردوگاه سنی عربی و غیر عربی در مقابل اردوگاه شیعی صف آرایی کرده اند. از درون مای? این صف آرایی منطقه ای، بهم خوردن ثبات و امنیت منطقه از یکسو و تداوم حضور نظامی قدرتهای بزرگ بخصوص ایالات متحده آمریکا در منطقه، از سوی دیگر است. تصویر ایده آل از مولفه های امنیتی تعامل گرایانه، اعتمادسازی و همکاری ایران و عربستان سعودی در برقراری امنیت منطقه ای، معطوف به حفظ ثبات و امنیت درخلیج فارس است. سوابق مطالعات امنیتی منطقه ای بر تحقق ثبات و امنیت در پی همکاری این دو کشور گواهی داده است.